27 Ocak 2008 Pazar

Naz'dan akşam muhabbeti..



Soğuk bir İstanbul akşamından herkese sıcacık bir merhaba..
Bugün sayfaya ne eklesem diye düşünürken hakkımda bölümünü yeterince doldurmadığımı farkettim.Ben kimim?

Ben genç bir kadınım.Biri koca biri küçük olmak üzere iki bebeğim var.Koca bebek benim canım sevgilim,bir tanecik eşim,aşkım,yakışıklı kocam..

Küçük bebeğim prensesim,minik kuşum,meleğim,canım kızım..

Üniversite mezunuyum ama öyle iki yıllık falan değil hakkını vere vere dört yıllık fakülte mezunuyum.Aman nasıl da gururla söylüyor demeyin öyle sıkı bir üniversitenin en baba bölümlerinden birinden mezunum.(kimse alınıp gücenmesin!)
Ankara'nın soğuğunu içime çeke çeke okudum.

Şimdi de iş hayatında arkasından başarı ile anılan bir çalışanım.İşimi seviyorum.

İstanbul'da yaşıyorum.Taşı toprağı altın kentte bir ben eksikmişim:)kocam tuttu
kolumdan getirdi ben de geldim:))

Denizi çok seviyorum ama öyle uzaktan derinlik korkum var fazla açılamam:)
Evim deniz manzaralı ama denizi görebilmek için çatıya çıkıp parmak uçlarında yükselmek gerekiyor:))

Yaşım 26,ailemin ilk göz ağrısı,bir evin bir kızıyım.O yüzden adım Naz:)
Yemek yapmayı,alışveriş yapmayı,misafir ağırlamayı,tatile çıkmayı,kitap okumayı,müzik dinlemeyi,karakalem portre çalışmayı,ıvır zıvır işler yapmayı,(çanta örmek,peçete katlamak,dantel,atkı örmek...),süslenmeyi,internette yemek ve işle ilgili sitelerde gezmeyi severim.

İnsanları severim.Her insanın içinde mutlaka iyi biri olduğuna inanırım.
Çabuk sinirlenebilirim ama hemen geçer.Kimseye kin tutmam.Kimseyle küs kalamam.Çünkü gülme krizlerine girerim.Samimi olduğum biriyle konuşmamak ya da konuşamamak beni hep güldürür,içimden biri dürtükler beni:)

Annemi çok severim,kim annesini sevmez ki değil mi?Canım,tatlı annem..Rabbim O'na şifa versin,kalbinden rahatsız anneciğim.

Babama hayranım.Üniversitedeyken biri takılmıştı peşime artık illallah demiştim,babamı arayıp telefonda ağlamaklı olunca babam atlayıp geleceğim Ankaraya demez mi:)canım babam,her zor anımda yanımda oldu,her zaman destekledi beni..hatalarımda yol gösterdi..ah babacığım özlemişim..

Kardeşim,evimizin nazlı prensi,küçüklüğünden bu yana hep ufak tefekte olsa hastalıklarıyla üzerdi bizi,şimdi delikanlı oldu,kızıma dayı oldu:)onunla pek geçinemezdik ama içten içe birbirimize kıyamaz göstermesekte sevgimizi çoook derinden severdik birbirimizi..

Ne çok konuşmuşum böyle..
İşte ben Naz,
Kocamın bitanesi,kızımın annesi,annemin babamın bricik kızları,kardeşimin ablasıyım,bi de kaynanamın geliniyim:))

Burada sizlerle hayatı paylaşmaya geldim..sizde gelin paylaşalım..
Mesela nerden başlayalım..nerden olursa olsun şu bir gerçek ki hepimiz kadınız..paylaşacak elbette birşeyler buluruz.
sözün kısası kadın olmak güzel..
güzellikleri paylaşalım..
sevgilerimle.

Hiç yorum yok: